ഉറങ്ങുന്ന മഴകൾ
നിനക്കെന്നെ കളഞ്ഞു കിട്ടിയതല്ലേ ?
പത്രക്കടലാസിൽ ആരും വായിക്കാൻ മെനക്കെടാത്ത ഒരു പേജിൽ നിന്ന് .
ഇടയ്ക്കിടെ, ഇരുനൂറു രൂപ മുടക്കി ഞാൻ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു .
വിശ്വസിക്കാവുന്നതെന്തും സൃഷ്ടിക്കാൻ വാക്കുകൾ കണ്ടെടുക്കുന്ന
വിചിത്രവിദ്യ നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചത് നമ്മുടെ അലമാരകൾ
നിറച്ച് പൊടിപിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ആ കടലാസുകെട്ടുകൾ തന്നെയാവും .
നാളെ ആറുമണിക്ക് പത്രം വരും .
പിന്നെയുള്ള നാലുമണിക്കൂർ നമുക്ക് ചുരുണ്ടുറങ്ങാനുള്ള പായയാണ് അത്
തറയിൽ നിരന്നു കിടക്കുക .
മരിച്ചു പോകുന്നവരുടെ വിവരങ്ങൾ എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്തി
ഹൃദയ സ്തംഭനങ്ങൾ അക്കങ്ങളിലൂടെ പ്രവചിക്കാൻ
ഞാനൊരു സൂത്രവാക്യം നിർമിച്ചിട്ടുണ്ട് .
ഒരു മഴയുള്ള ദിവസമെങ്കിലും അക്ഷരങ്ങളെല്ലാം മാഞ്ഞു പോയി
നെടുനീളൻ പേജുകളായി അത് മരചുവടിൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടാൻ
ഞാൻ കാത്തിരിപ്പാണ് .
അന്ന് ലോകം മുഴുവൻ നിശ്ചലമായി
നാം രണ്ടുപേർ മാത്രമാണ് ശേഷിക്കുന്നതെന്നു നിന്നെ ഞാൻ വിശ്വസിപ്പിക്കും.
നിന്റെ സകല ബന്ധങ്ങളും ഒരു പേമാരിയിൽ നശിച്ചുപോയെന്നു
ബോർഡ്‌വെച്ചു ഗേറ്റ് പൂട്ടി
താക്കോൽ ഞാൻ പൊട്ടക്കിണറ്റിലേക്ക് വലിച്ചെറിയും .
അത് വരെ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മഴകളിൽ ലോകം നമ്മളോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കട്ടെ .
©Aswathy
Comments
Post a Comment